วิธีอยู่กับตัวเอง อ่านแล้วดีเยี่ยมๆ

[Panitsupa]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเรา ที่มีความสุชได้ ขั้นแรกพวกเราจะต้องสร้างรากฐาน ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนบางทีอาจกล่าวได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมผ่องใส ทำให้เรามองโลกในแง่ดี


การที่ร่างกายแข็งแรง จะทำให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่เราอยากทำ


จ้ะพวกเราต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่ตามลำพังใหเ้เป็นสุข เนื่องจากว่าถ้าเกิดวันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างไม่ได้ใส่ใจ คุณเหมือนเดิม ไม่ได้อยากต้องการที่จะเดินทางไปด้วยกันกับคุณ

ไม่ต้องเศร้าใจไปเพราะต่างข้างต่างเลือกทางเท้าเป็นของตนเองกันทั้งหมด ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน

ไม่มีใครที่จะสามารถเดินใกล้เคียงคุณ ไปสุดที่หมาย อย่ าให้คนนึงกลายเป็นทั้งหมดทั้งปวงของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีชดเชยความผูกพันมิได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า

คนเราทุกคนจะต้องศึกษาที่จะยิ้ม หากว่าในใจของเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่เฒ่าอยู่กับตนเอง อย่ าไปมุ่งหวังว่าคนไหนกันแน่ เขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด


ตัวคุณเองจำเป็นที่จะฝึกยิ้มบ่อยมาก รวมทั้งทิ้งสิ่งที่ทำให้ท่านไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นในสังคมนั้น พวกเราอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้างที่จำเป็นต้องกระทบกระทั่งกับคนอื่นอยู่บ้าง

นับว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่พวกเราจำเป็นที่จะต้องรู้จักดูใจตนเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นนำมาพร้อมความโกรธเคือง เ ก ลี ย ด กัน ใครกันแน่อื่นบางครั้งอาจจะไม่ชอบใจเรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แม้กระนั้นพวกเราต้องยับยั้งสติเตือนสติตัวเอง อย่ าโกรธ ดุด่าใครก็พอเพียง อย่ าเลือกคบคนเพียงใบหน้าคนหน้าตาดี

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเสมือนรูปร่ า งหน้าตา คนสมัยนี้ชอบมองกัน

ภายนอก พวกเราจำเป็นต้องรู้จักมองดูให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรดังเดิม ต้องรู้เรื่องธรรมชาติคน รวมทั้งโลกของพวกเรา ทุกสิ่งทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในตลอดเวลา

ทุกนาที ตามยุคสมัย อย่ าเอาวิธีการเก่า มาแก้ไขปัญหาใหม่แน่ๆ

คนสองแฟนกันบางครั้งอาจจะไม่ได้อยู่ร่วมกันตลอดเวลา อย่ ามัวแต่ร้องไห้

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเรา จึงควรเดินต่อไป ด้านหน้าด้วยตัวของพวกเราเองกำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมาก

ทดลองให้คุณนั้นลองคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นทรายก็จะร่วงออกมาจากมือมากมาย เช่นเดียวกับผู้ที่พวกเรากำแน่นเท่าไรนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกมาจากเราไป เพราะเหตุว่าความอึดใจจงถนอมน้ำใจต่อกันจะดียิ่งกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกท้อแท้อย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แม้กระนั้นเมื่อร้องจนพอใจแล้ว ก็จะต้องยืนขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในภายภาคหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุดค่ะ สู้ไปพร้อม

สุดท้ายผู้ที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าพวกเรานั้นจะทุกข์จะสุข พวกเราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงจะไม่ใช่ใครกันแน่เลย

บิดามารดาของเรานั้นเองค่ะ บิดาแล้วก็แม่เป็นผู้ที่ห่วงใยต่อคุณสูงที่สุดอย่ ารำลึกถึงท่านทั้งคู่เฉพาะ ในขณะที่ไม่มีเงิน ในสายตาของบิดามารดา

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่เสมอเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนรำลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือทำลงไป เนื่องจากว่าผู้ที่จะเศร้าใจสูงที่สุดนั้นก็จะต้องเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่ๆจ้ะ
ความสุข
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/